Hot enough for us!
Zijn we weer even...jammer genoeg zonder foto's want de laptop is kapot dus moeten jullie het even doen met wat tekst.
We zitten nu weer boven Sydney, om precies te zijn zijn we vanmiddag aangekomen in Armidale. Daar zijn we eerder geweest op de weg naar beneden en omdat we morgen de Waterfall Way willen gaan doen was dit een logische stop. Het is weer 'lekker' warm momenteel, we krijgen er van langs met temperaturen tussen de 37 en 42 graden. Ontzettend veel wandeltochten staan er dus niet op het programma maar toch vermaken we ons prima.
De snowie mountains hebben we niet bezocht, we waren dapper op weg via een hele leuke, volledig 'of the beaten track'sluiproute toen de temperatuur drastisch begon te dalen. Het sprong van 28 via 15 naar ongeveer 8 toen het begon te regenen en te waaien. We stonden even te prakiseren op de kant van de weg (onderwerp van gesprek: Hoe gaan we dit doen, we hebben alleen drie bikinis en 6 korte broeken bij ons en zelfs alle kleren overelkaar gaan ons niet warm houden...dat soort gesprek) toen een local naast ons kwam staan om te vragen of we verdwaald waren ofzo (zie het stukje over sluiproute). Toen hij hoorde dat we de bergen in wilden zag hij ons aan alsof we onnozel waren en vertelde toen dat het er stormde en sneeuwde! (en als je tussen de regels luisterde waren we echt ontzettend stom om er zelfs maar aan te denken de mountains in te gaan momenteel) We zijn dus nog een stukje verder gereden totdat zelfs de kachel van de auto het niet meer warm kon krijgen en de kinderen onder een slaapzak zaten te rillen achter in de auto toen het ons begon te dagen dat 'it was not going to happen' Domweg net op de verkeerde tijd in het verkeerde gebied, shit! Omgedraaid en via de nu bekende weg weer terug naar de highway gegaan. Een leuke camping gezocht waar we een nachtje hebben gestaan en besloten om via de Sydney Harbour Bridge weer richting de noord- NSW kust te gaan.
We zijn vol goede moed Sydney in gereden en alles ging prima tot vlak voor de Bridge, toen moest er in volle gang opeens van laan gewisseld worden (wat we niet deden ivm heel veel ander verkeer) en voor we het wisten zaten we al in de tunnel onder de haven door. Dat was balen want die brug wilden we dus echt doen. Hotse heeft aan de andere kant van de tunnel een spectaculaire draai op de snelweg gemaakt (ik hoop werkelijk dat ze niet met camera's dat kruispunt in de gaten houden) om zo toch over de brug te gaan. Die was werkelijk prachtig, heel bijzonder om er overheen te rijden. Goed,...toen stonden we dus weer aan onze oorspronkelijke kant van de brug en moest het kunstje nog een keer uitgevoerd worden om binnen 5 minuten voor de derde keer de haven over te steken (ergens moet toch een record te halen zijn!) Weer AAH en OOH, want ook de tweede keer is ie prachtig en toen weer vol goede moed verder de stad uit.
Een heel end gereden richting Port Stephens waar we met een boot de de dolfijnen hebben bezocht en heerlijk hebben gezwommen. Hotse heeft een Shark-dive gemaakt die prachtig was terwijl ik met de kinderen het Australian Shark and Ray centre heb bezocht. Onze bikkels hebben met wetsuit en handschoenen aan borstdiep tussen de haaien en de roggen gestaan om ze te voeren. We kregen zes plastic bekertjes met dode garnalen en stukjes weke inktvis die aan een stok met knijper gepruts moesten worden (door mij natuurlijk want met die handschoenen lukte dat voor geen meter, gek luchtje zit er aan dode garnalen en stukjes intvis dat weet ik nu wel..)
Hotse heeft ook nog een Quad tocht door de duinen gemaakt. Op Port Stephens is de grootste zandvlakte met duinen op het zuidelijk halfron, het leek wel een woestijn. Vooral ook omdat de temperatuur weer een zinderende 39 graden was. We zouden ook nog even te zandduin glijden met speciale sleetjes maar de verhuurder raadde het ons sterk af omdat je je alleen maar kon verbranden aan het zand doordat het zo verschrikkelijk heet was.
We zijn doorgereden naar de Hunter Valley waar we een paar wijnmakers hebben bezocht en een heerlijke fles wijn hebben aangeschaft. De camping waar we net vandaan komen was een boerderij camping (al doen ze hier niet moeilijk over het aantal sta plaatsen, het was echt enorm met huisjes, bunkrooms en een campingground) Alweer een dag van 38 graden dus we hebben veel tijd gespendeerd in het riviertje dat er naast liep. Onze buren waren zo aardig om ons hun luchtband te lenen en zo hebben we veel speeld en gezwommen in het water. Hotse en Seger konden heel dichtbij een salamander van ongeveer een meter komen totdat zelfs Hotse vond dat het een beetje gevaarlijk werd (ze hebben echt enorme klauwen). Het flesje wijn opgedronken bij het kampvuurtje, worstje aan een stokje en een klomp brooddeeg in de warme as en het was weer een fijne avond.De avond eindigde in een onweersbui zoals ik die nog niet heb gezien, zoveel vuur in de lucht en zoveel flitsen zo vlak achter elkaar, gelukkig koelde het daar (een beetje) van af en de regen viel pas midden in de nacht.
Zoals jullie wel kunnen lezen hebben we het prima naar onze zin, het is heel gezellig zo met z'n vieren op reis al kunnen de kinderen elkaar soms ook niet luchten of zien hoor! De warmte is niet het enige wat verschrikkelijk veel engergie neemt want ook het reizen zelf met iedere ochtend weer de hele reutemeteut in pakken en vast zetten, boodschappen halen voor die dag (want een klein ienieminie koelkastje) en het rijden van deze ontzettend grote afstanden maakt dat we nu toch echt een beetje 'vakantie'willen ( Ik hoor jullie bijna denken 'Wat hebben jullie tot nu toe dan gedaan!!! Maar echt, als vakantie ervaren wij het zeker niet) Het plan is om via Coffs Harbour, waar Hotse nog een duik wil maken en wij willen nog een keertje snorkelen) naar Lennox Head te rijden (waar Hotse nogmaals een duik wil maken, daar komen de warme en de koude stroom van de oceaan bijelkaar en dat zorgt voor heel veel diversiteit in zeedieren). In Lennox Head verwachten we een paar dagen te blijven om dan via het Border National Park Queensland weer binnen te trekken. Als afsluiter 'moeten' we via de Goldcost waar een paar Thema parken zijn en we WET and WILD wel eens mee willen maken.
Het schiet al enorm op in Down Under, we hebben nog maar een dikke twee weken dus waarschijnlijk nog één verhaal (en als we de laptop kunnen laten maken nog wat foto's en een videootje) Tot mails! tut van hier
Weer terug in NSW
Daar zijn we weer even, zonet even wezen zwemmen dus er zit wat tijd tussen de toegevoegde video en dit verhaal. (vakantie hé!)
Maargoed, we zijn dus weer terug in New South Wales na een prachtige tijd in Victoria. De rodeo van het vorige verhaal hebben we dus gehad en die was echt GEWELDIG! Man tegen stier, hard tegen hard.. het ging om harde cash en de cowboyseer dus de jongens deden reuze hun best. Het begon rond half 7 met de wat jongere beestjes. Het lukte nog wel eens iemand om daar 8 seconden op te blijven zitten. Toch was dat al nagelbijten bij vlagen omdat het er superwild aan toe gaat. Seger had overdag een kleine oververhitting opgelopen en die was daar echt ziek van tijdens het eerste deel van de rodeo. We hebben hem laten slapen tot een uur of 8 en hij bleek daarna redelijk opgeknapt om met ons mee te gaan kijken. Hij trof het want toen kwamen de wilde paarden en de grote stieren. We hebben zitten schreeuwen en meetellen en vooral genieten van al dat 'eenvoudige' vermaak. Die nacht hebben we doorgebracht op het terrein waar de rodeo werd gehouden en de volgende ochtend was er voor de liefhebbers een echt aussie ontbijt waarbij de opbrengst voor de tennisvereniging was (
Daar in de buurt hadden we overdag onze eerste encounter met een wilde koala. We maakten even een kleine detour om een plekje voor de nacht te zoeken toen ik em opeens zag zitten. Een supergrote, wakkere koala die strak terugkeek naar ons. Na een stuk of wat in dierentuinen gezien te hebben was dit in het echie en heel bijzonder...
Na deze twee superervaringen zijn we op weg gegaan naar de great ocean road waar we al zoveel mensen over hadden gehoord. We hebben natuurlijk de 12 apostelen gezien (er staan er nog een stuk of 7, een paar weken terug is er weer één omgegaan) en hebben net als alle toeristen een ongelofelijke hoeveelheid foto's gemaakt en vliegen gehapt (niet te kort zoveel vliegen er waren, niet te diep inademen en veel met het info boekje om je heen slaan)
Via alweer een kleine zijweg zijn we beland in de Otways, een mooi natuurreservaat waar we een heerlijke wandeltocht hebben gemaakt naar een waterval. Omdat het vrij warm blijft zijn de tochten niet al te lang en houdt het bij 4 kilometer wel op (niet te vergeten trouwens dat het hier niet vergelijkbaar plat is als in Nederland en dat het best zo kan zijn dat van de vier kilometer er drie stijl omhoog of omlaag gaan, op de terugweg andersom natuurlijk!)
Na de great ocean road ervaring zijn we via melbourne naar Phillip Island gereden. Er zijn vast onder jullie die weten dat daar een Grand Prix baan ligt, anderen onder jullie weten dat daar de pinguin parade aan land komt rond een uur of negen 's avonds en dat dat avond aan avond duizenden mensen lokt. Ons ook... Mazzeltje voor ons was dat het een vies warme avond was en we daar in korte broek en hempje konden zitten (we hoorden later van Hillie Hibma dat het er juist vaak erg fris was en dat een jas en deken onmisbaar waren) De pinguins kwamen stipt rond 21:05 en waren klein en erg schattig. Je kon ook langs hun nesten lopen en ze van heel dichtbij bekijken. Het was mega-toeristisch maar erg-erg leuk..pinguins in het echt was een absoluut hoogtepunt van deze week. Van Pyt Hibma (meester van Seger) hadden we het telefoonnummer van zijn broer gekregen in Leongatha, dat vlakbij Phillip Island ligt. Na een telefoontje hadden we afgesproken de volgende dag rond 10 uur bij hun te zijn voor een 'bakje'. Dat was een gezellige ochtend praten over de pleats, het weer, hun prachtige huis en tuin enzenz.. Later zijn we achter Douwe aan gereden naar de boerderij waar we nog een kleine rondleiding en een 'vragenuurtje' mochten hebben. Het was erg leuk om deze Friezen te ontmoeten (de kinderen vonden het heerlijk om weer eens fries te kunnen praten, hahahaah)
Gisteren hebben we de nacht in het wild doorgebracht in een natuurreservaat bij Mallacoota, daar waar de 'big goanna' (Hagedissen) in grote getalen rondlopen. We zagen ze niet op de kampeerplek maar daar waren dan wel weer een wilde zeehond en een joekel van een pelikaan. Op de 60 km gravelroad die we vanochtend hebben genomen kwamen we 5 van die joekels tegen, zo groot en sterk, we waren er helemaal van onder de indruk. Steeds een noodstop als we er weer ééntje zagen en het fototoestel pakken voordat ze hoog in de boom zaten. Het is niet helemaal gelukt maar een paar hebben we gekiekt.
Nu zitten we dus in Eden, weer in NSW. Hier blijven we een paar dagen om daarna de snowie mountains in te gaan. In de zomer gaat daar toch de ski-lift en het lijkt ons heel leuk om die te nemen. Ik zag alleen net dat het daar morgen min 1 wordt met kans op sneeuwbuien, dat kan nog lachen worden!!
Tot mails!
tut van hier
Victoria!!
JA! Weer online met wat verhalen, foto's en als het lukt een video..
Het nieuwe jaar is volop begonnen en wij zijn aan het eerste stuk van onze tweede 'helft' australie begonnen.
Maar eerst nog de laatste week van 2009: Na kerst alvast naar Sydney vertrokken omdat we er zo verschrikkelijk nieuwgierig naar waren. We zijn een motel in gedoken (het regende al twee dagen en alles was nat ) gelukkig was het de zondag van onze dagtocht door Sydney droog weer, niet superzonnig maar dat was wel fijn omdat het dan ook snel heel warm werd. Kortom, we hadden perfect weer om door de stad te toeren. Natuuuurlijk met de trein de stad in en Sydney Haven gezien, de beroemde Harbour Bridge en met de ferry de haven door. Alsof dat nog niet gek genoeg was zijn we naar het Aquarium geweest waar de rijen tot ver buiten het gebouw stonden (het leek Ikea wel in de kerstvakantie!!) maar eerlijk is eerlijk, het is een pracht van een aquarium (al blijf ik het zielig vinden om al die geweldige zeedieren in van die (eigenlijk best wel heel kleine) glazen bakken te zien). Toch genoten we en we grapten (net als bijna alle andere bezoekers) op het eind dat we nu zin hadden in fish and chip. Heerlijke stad maar erg druk in deze tijd van het jaar. We zijn doorgereden naar Kiama, ongeveer 100 km ten zuiden van Sydney om daar oud en nieuw 'af te wachten'. Ook daar was het erg druk omdat het schoolholidays is en iedereen naar de kust trekt. Maar goed, we vonden nog net een plekje op een haastig tot camping ingerichte sportveld naast trouwens een supermooi strandje. Ideaal plekje, loopafstand van zee, strand en pizza.Via internet en wat gegoogle had ik een plekje in de binnenstad van Sydney gevonden waar we voor 5 dollar ieder de oud en nieuw nacht door mochten brengen. Pluspunt was dat het vuurwerk zichtbaar was vanaf de derde verdieping van het gebouw. We hebben het Duitse stel van Saffire (T & Y, waar we trouwens een vrij intensief sms verkeer mee hebben om elkaar wat op de hoogte te houden van het reilen en zeilen, en ook om natuurlijk goede plekjes en tips mee te ruilen) ook op de hoogte gebracht van ons super oplossing voor het kampeerprobleem rondom en in Sydney(alle campings zitten vanaf begin/half november al vol, oeps, planning!) Dit was een guesthouse voor toeristen en vaste bewoners met de naam Kriskindle, vlakbij een treinstation en met een koelkast vol lekkers voor een extra 5 dollar pp. Nogmaals, SUPER. Minpuntje was alleen dat het vuurwerk net ietsjes te ver weg was om er een OOH en AAH gevoel aan over te houden maar toch vond ik het heel bijzonder.
1 januari in vol galop richting Victoria, de Grampians. Een natuurreservaat waar we al heel veel mensen over hadden gehoord. Twee nachten in Holbrook gestaan (zie foto's van onderzeeer) en daarna weer verder. De banden van de auto bleken niet goed uitgelijnd en het ijzer stak er aan de bestuurderskant al uit en de andere was niet veel beter, toevallig dat hotse het zag, we hadden er net 500 km 100km per uur mee gereden. In Ballarat konden we bij een garage terecht die het binnen anderhalf uur gemaakt had en we kregen ook een nieuwe accu voor de koelkast e.d.(op kosten van Camperman, ook prettig) We konden eigenlijk steeds maar één nacht zonder stroom en dan stond het water alweer in de koelkast. Nu met de nieuwe accu is dat helemaal geen probleem meer en dus zijn we meteen 3 nachten gaan bushcamperen in de Grampians. Mooie uitzichten, spectaculaire rotsformaties en aboriginal rots tekeningen naast twee watervallen, een 'handtamme' wilde hagedis en kangaroes rond de tent beschrijven een ontspannen drie dagen. Nu zitten we in Portland, waar we deze ochtend met een speedboot de hier aanwezige kolonie zeehonden een bezoekje hebben gebracht, de fotos zeggen vast genoeg maar toch wil ik hier ook even zeggen dat het een superleuke ervaring was (en ik was maar een heel klein beetje zeeziek, dat was ook fijn!!)
Volgende stap is een rodeo morgenavond (heeel veel zin in) en dan de great ocean road richting Melbourne.
We mailen!! tut van hier
Folle Lok en Seine in 2010!!
HOHOHO!
wat heb ik gehoord, een WITTE kerst potjandosie (zijn we es één keertje het land uit
Natuurlijk gunnen we het jullie van harte en we hopen dat iedereen een ontzetten fijne kerst heeft en een gezond en gelukkig 2010. Zelf genieten we ook even van de feestdagen en we doen het lekker rustig aan. De kerst brengen we door in Oberon, een klein dorpje vlakbij Sydney. Weinig te doen maar gelukkig is het zwem weer dus we weten ongeveer wat de planning is. Gelukkig zijn we uit de enorme warmte getrokken het hoogland in, hier is het rond de 31 graden wat na een paar weken 38 graden heel fijn is. Ook koelt het 's nachts tenminste normaal af en slapen we allemaa ook wat prettiger. Kortom, ook hier is het fijn.
We hebben trouwens een nieuwe planning gemaakt die meteen na Oud en Nieuw in moet gaan. Als er niets tussen komt dan trekken we 1 januari in één keer door naar iets west van Melbourne om daarna via de kustroute weer rustig naar Sydney te trekken. Eind januari hopen we daar te zijn om de stad wat langer te bezoeken dan straks die ene oudjaarsdag. We moeten de camper 10 februari inleveren dus tijd zat!
Nogmaals een fijne kerst en een gelukkig 2010 van ons
Diary of a Mount Isa summer!
(van Hannie gekregen die er zelf nog steeds van in een stuip kon liggen omdat hij ZO waar is!! Ik wil em jullie niet onthouden en ga me even de blaren typen) (verder alles goed hier, lekker warm nog
Diary of a Mount Isa summer (by a pom) (dat is een engelsman)
August 31st: Just got transferred with work into our new home in Mount Isa, Queenland!!
Now this is a city that know how to live!! beautiful sunny days and warm balmy evenings. What a place! I watched the sunset from a deck chair om the verandah. It was beautiful. I've finally found my home. I love it here.
September 13th: Really heating up. Got to 35 today. Not a problem. Live in an airconditioned home, drive an airconditioned car. What a pleasure to see the sun everyday like this. I'm turning into a sun-worshiper.
September 30th:Had the backyardlandscaped with tropical plants today, lots of palms en rocks. What a breeze to maintain. No more mowing lawm for me. Another scorcher today, but I love it here.
October 10th: the temperature hasn't been below 35 all week. How do people get used to this kind of heat? At least today it's kind of windy though. But geting used to the heat is taking longer than I expected.
Oktober 15th: fell asleep by the pool. Got 3rd degree vruns over 60 procent of my body. Missed 3 days of work. What a dumb thing to do. I learned my lesson though. Got to respect the old sun in a climate like this.
October 20th: I missed Kitty (our cat) sneaking into the car when I left this morning. By the time I got to the hot car for lunch, Kitty had died and swollen up to the size of a shopping bag and stank up the 3000 dollar leaher upholstery. I told the kids that she ran away. The car now smells like Wiskettes and cat shit. I learned my lesson though. No more pets in this heat.
October 25th: The wind sucks! It feels like a giant funkin' blow dryer!! And it's hot as hell. The home airconditioner is on the blink and the AC repairmman chrged 200 dollar just to drive over and tell me he needed to order parts.
October 30th: Been sleeping outside by the pool for 3 nights now. Bloody 300.000 dollar house and we can't even go inside. Why did I ever come here??
November 4th: It's 38 degrees. Finally got the airco fixed today. It costs 500 dollar and gets the temperature down to 25, but the bloody humidity makes the house feel like it's about 30. Stupid repairman. I hate this stupid fuckin' place.
November 8th: If another wise arse cracks, 'hot enough for you today?' I'm going to fuckin' throttle him. Fuckin' heat! By the time I get to work the car's radiator was boiling over, my clothes are soaking wet and I smell like baked cat!!
November 9th:Tried to run some messages after work. Wore shorts and sat on te black leather seats in the car. I though my fuckin arse was on fire. I lost two layers of flesh and all the hair on the back of my legs and my arse. Now my car smells like burnt hair, fried arse and baked cat.
November 10th:The weather report might as well be a fuckin' recording! Hot and sunny. Hot and sunny. Hot and fuckin' sunny. It's been to hot to do anything for 2 damn months and the weatherman says it might really warm up next week.
Doesn't it ever rain in this damn place? Water rationing will be next, so my 2000 dollar worth of palms just might dry up and blow into the fuckin' pool. Even the palms can't live in this heat!
November 14 th : Welcome to HELL! Temperature got to 41 today.Now the airco is gone in my car. The repairman came to fix it and said 'Hot enough for you today?' My wife had to spend the 2500 mortgage payment to bail my arse out of jail for assulting the stupid fucker. Fuck Mount Isa! What kind of a sick demented fuckin' idiot would want to live here??
December 1st WHAT???? This is the first day of Summer??? You are fuckin' kidding!!
(zit momenteel in de schaduw van de camper, zo rond de 37 graden, koffie bij..gaat nog best hahahaaha) tut van ons
Terug aan de kust!
Hallo Allemaal,
Weer terug aan de kust na een heerlijk ' avontuur' in de outback. Het was heel bijzonder om na 16 jaar onaangekondigd op de stoep te staan bij Bernie en Marge (86 en 80 nu) Het was geweldig om te merken dat ze meteen wist wie we waren. Met zo'n heerlijke ' ooooh no! Jimmy en Betty my god!!' (hotse heet hier Jimmy, s makkelijker
We zijn ouderwets weer met Bernie in de 4x4 het land in geweest en hij had Hotse al aan het werk (zal wel gedacht hebben: hij is er nu, geen flauw idee hoe lang ie blijft hahaa) Nadeel van dit hele verhaal was dat het erg echt ontzettend warm was. In graden geen idee maar om een voorbeeld te geven: de douche was pak em beet 50 meter van het huisje en mijn haar was droog voordat ik weer 'thuis' was. Er stond een echte fohnwind (en dan bedoel ik hoogste stand) we gingen er allevier helemaal kapot. Met airco ging het nog wel maar in zo'n stalen huisje...oef! De kinderen hebben ietwat gepoedeld in het meertje voor de cabin maar echt diep werd het niet, nog twee maandjes en dan stond ie droog. We zijn drie heerlijke dagen gebleven en hebben met knuffels en kussen afscheid genomen. Aarch, weer zo'n plek om achter te laten, dikke kans dat het nu voor de laatste keer is geweest. Maar goed, we hebben genoten en daar ging het om.
In 1 ruk doorgereden naar Saffire, een plekje vlak bij Emerald waar Seger zijn geluk wilde proberen op de gemfields. Met zijn vieren een paar emmers met een net-echte waszeef doorgespit en eerlijk is eerlijk, er zaten een paar hele mooie tussen. Die moeten eigenlijk in Bangkok gesneden worden (toevallig kennen we mensen die toevallig naar Bangkok gaan volgend jaar, komt goed uit :)) Dat was echt een heerlijke camping waar we dan ook 4 nachten hebben gestaan, lekker zwembadje erbij, duits stel (Thorsten en Yvonne) met kinderen waar we 's avond mee rond de tafel gingen, heel gezellig. Ook weer heel warm maar met wat meer schaduw dan in Aramac. (daar heeft het sinds februari niet geregend dus ik schat dat 90% van de bomen dood of randje is, geloof me dat dat nog heeeel weinig schaduw oplevert. Ik vond het trouwens een heel triest landschap, al die dode bomen en struiken, dor gras en een paar magere koeien. Al zeggen ze dat als het wel zou regenen het binnen 14 dagen weer mooi groen is. Dat was nu absoluut niet aan de orde. De kangaroeen/kangaroes (?) doen het trouwens heel goed daar in de outback, honderden tijdens het laatste daglicht rond het meertje).
Nu dus weer aan de kust waar het briesje nog enige verlichting biedt tijdens deze op 1 na warmste zomer ooit in Australie. Het is puffen en zweten, drinken en zweten, zwemmen en zweten. Toch is het heerlijk om hier te zijn, we maken de leukste dingen mee, ontmoeten gezellige mensen en zien dieren die we waarschijnlijk nooit weer op deze manier tegen zullen komen. Het vogelbekdier, dolfijnen op een meter afstand, een slang die onder onze stoelen door glibberde (toen we er op zaten, dus een klein beetje angst kwam er wel bij kijken jammer genoeg) een schildpad van 1,60 m die eieren aan het leggen is vlak bij onze camping en haar 140 eieren waar we bij waren toen die verplaatst moesten worden omdat ze te dicht bij de camping lagen (en dat gewoon zonder mee te gaan met een guided toer maar lekker met z'n tweetjes op dat pikdonkere strand). Daar soort dingen maken het meer dan de moeite waard om zo ontiegelijk te zweten...hahaahaaa...
Momenteel zitten we in Nanango, waar we Hannie gaan ontmoeten (heb ik al eerder over geschreven) Gisteren aan de telefoon klonk het al gezellig maar omdat ze vandaag moest werken en het haar laatste werkdag is (zomervakantie hier!) moeten we nog even afspreken hoe en wat met ontmoeten, we hopen haar morgen te zien. We hebben de local pool al bezocht en het zwemt hier fijn!!
Ik wil meteen even van de gelegenheid gebruik maken dat er aanstaande zaterdag in Terkaple een gezellige winterfair is waarbij de opbrengst is voor het speeltuinproject waar ik ook aan meewerk! Komt allen!! Buorren 1, vlak over het bruggetje! (Dames, SUCCES!!)
Oant Mails!
Niets zo veranderlijk als een reisschema
HeeY allemaal,
Daar zijn we weer.. nog steeds niet in de outback geweest trouwens want ja...andere dingen..!! Zal ik het anders even uitleggen??Goed.. In Eugenella kwamen we een zwitsers stel tegen in een camper zoals wij het hadden gehuurd. Ik had het er al met de verhuurder over gehad maar hij had geen andere. Bij onze camper zaten de kinderen overdwars boven de wielen. Echt een rotplek want je ziet niet waar je gaat en het bonkt verschrikkelijk. Ze vonden er dus ook weinig aan..een heel eind rijden was een drama met wagenziekte (overgeven enzenz..) Maar goed we zagen dus die andere camper en die was echt ideaal dus we hebben twee dagen uitgetrokken om onze verhuurder toch zover te krijgen dat we em mochten ruilen. Na een aantal mailtjes en telefoontjes kregen we bericht dat het kon maar alleen in Cairns (ja...daar waar we niet naar toe zouden gaan hahaahaa..) Anyway, het hele schema omgegooid en richting Cairns gecrossed. Kwam wel goed uit want Hotse baalde al als een stekker dat hij niet bij Cairns kon duiken. We hebben de camper geruild (heel blij mee) en Hotse heeft drie duiken gedaan. Weer prachtig met heel veel vissen en een grondhaai. Via de tablelands achter Cairns gaan we nu dan toch nog de outback in, eerst zouden we wel..toen weer niet (ivm de hitte) maar nu dan dus toch weer wel.. We zijn bang spijt te krijgen als we het niet doen en we zijn hier nu, dus...Gisteren overnacht in Innot Hot Springs waar meerdere thermale baden voor ons beschikbaar stonden. Heerlijk gebadderd en gezwommen. Tijdens een kleine zoektocht naar edelsteentjes die daar ergens zouden moeten liggen nog een gezellige rondleiding gekregen van een mevrouw waar we verdwaald het erf op reden. Zij had een biologisch boerderijtje dus we hebben wormenboerderijen gezien en heel veel jonge varkentjes voor het spek, heel veel eenden en haar kruidentuin en citroenboom. Vond het erg leuk om te zien. Nu zitten we in charters towers, niet helemaal volgens planning maar de weg die Hotse had gekozen bleek 256 km gravelroad te zijn. Na 20 km hebben we maar rechtsomkeerd gemaakt en via deze detour komen we ook wel waar we willen zijn..Aramac. (zoek maar op via Google) En dan specifiek Lake Dunn. Volgende halte in Hughenden waar een dino museum is en dan via 200km gravel toch naar de eindbestemming. Oant Mails!!
Voordat we outback gaan..
Jullie denken vast allemaal 'nu alwéér een verhaal!!' en ja... want hierna gaan we een poos de outback in en ik verwacht daar niet dingen toe te kunnen voegen en op deze camping is internet gratis dus Ja..nu weer een verhaaltje plus foto's en video's en daar moeten jullie het even mee doen hahaaaha...
Anyway.. om te beginnen onze hartelijke dank voor al jullie hele lieve berichtjes aan Seger. Via dit blog of via de mail, het gaf hem een heel goed gevoel op zijn verjaardag. Super!!
We hebben de kust achter ons gelaten en we zitten nu in Eugenella National Park. Een prachtige plek waar we echt genieten van uitzicht, zwemmen in riviertjes en beekjes, het bekijken van wilde schildpadden en de Wendel struikelde zelfs bijna over een slang. We douchen met uitzicht op het rainforest en samen met kleine hagedissen. Kortom het is hier fijn.
De routine met het kamperen komt er ook steeds meer in maar we hebben nog veel te leren. Sinds kort gebruiken we dan ook de alom vertegenwoordigde barbeque's(hierna te noemen bbq)die Australie rijk is. Die staan echt overal en worden ook de hele dag door gebruikt. Dus doen wij daar vrolijk aan mee.. de worstjes smaken heel goed en ook de zoete mais doet het prima op de bbq. Nu nog aardappels leren poffen en we zijn in een zucht en een scheet klaar met eten maken.
Hierna gaan we naar de outback van Queensland. Via Emerald (waar Seger rijkdom wil proberen te vergaren door de grootste diamant van het zuidelijk halfrond te vinden) naar Aramac. Daar staat een boerderij waar we een eeuw geleden ook zijn geweest en daar willen graag weer even kijken. De bedoeling is om daarna weer rustig richting Brisbane te gaan en om de weg daar naar toe Hannie te bezoeken die toen (dezelfde eeuw geleden) zo verschrikkelijk vriendelijk was om ons in huis te nemen toen de moter van onze auto kapot was gegaan. Jammer genoeg is haar Naske er niet meer bij (een ontzettend geweldige man die ons trots het hele gebied heeft laten zien toen..) maar we hopen haar wel even te treffen.
Tot mails!! En nogmaals bedankt voor jullie heerlijke berichtjes, het voelt heerlijk om die iedere keer te lezen. Seger zou ook heel graag zelf mail willen ontvangen, hij heeft namelijk een mailadres gekregen toen we nog thuis waren maar niemand weet dat kennelijk nog. Een berichtje voor seger kan op: segerbakker@live.nl Alvast bedankt!
Ps: Wylene: Seger vraagt: ..gaan jullie daar wonen??? of op vakantie?? In beide geval natuurlijk een geweldige tijd toegewenst
Pss: Wendel baalt als een stekker dat ze niet kan schaatsen, daar had ze net nu verschrikkelijk veel zin in...