Hehoi,

We zitten veilig en wel op het Zuid-eiland waar we supergenieten maar ook moeten wennen. Wennen aan het nogal haastige veranderen van het weer. Was het eerst nog warm en comfortabel nu is het nog steeds lekker (20 graden) maar vooral 's avonds koelt het drastisch af en vinden we het oprecht KOUD. Onder het dekbed met een extra deken gaat het nog maar 's ochtends is het een 'gekrimmeneer' van jewelste als het stel onder die warme dekens uit moet om met de blote voeten op het zeil te stappen! Hahahaaa... kwestie van wennen hopen we dus..

Voor we daadwerkelijk overgingen naar het zuiden zijn we een dag in Wellington geweest. Een mooie stad met een geweldig museum. Te Pappa.. we zijn er een dikke halve dag in rond aan het neuzen geweest en vooral de kids-gedeeltes waren een feest op zich. We konden foto's van onszelf maken en helemaal bewerken, een wand maken met je eigen tekst en foto's, een onderwater tocht maken naar een vulkaanuitbarsting, je eigen handen van heeeeeeel dichtbij bekijken onder een microscoop (TIP: nooit doen, dat ziet er NIET uit!!) en nog veel meer heel leuke dingen. 's Avonds hebben we op het parkeerterrrein overnnacht omdat we heel vroeg op moesten.

Onze overtocht naar het zuideiland verliep vlotjes. We hadden keurig een plekje geboekt en we konden 's ochtends half 8 mooi aansluiten aan de rij campers die er al stond.De reis zelf ging soepeltjes (ik stond stijf van de reistabletten maar de bleken niet nodig te zijn...of hielpen heel goed bedenk ik me net!) enniewee.. het was een mooie bootreis.

We zijn doorgereden naar Kaikoura en daar meteen door naar de peninsula waar de zeehonden op de kust liggen. We hebbeneen heerlijke middag geklommen, schelpen gezocht en zeehonden bekeken. Ik ben alweer helemaal verliefd op deze plek op aarde.. zo mooi en ruig..heerlijk!

Na al dat moois zijn we naar het info centrum gegaan waar we in één ruk door het zwemmen met zeehonden, het zwemmen met dolfijnen en het walviskijken hebben geboekt. (patsers!) Dan opeens blijkt dat je wel van alles kunt willen maar dat de natuur wel een beetje mee moet werken. De volgende ochtend stonden we klaar maar ging het zwemmen met zeehonden niet door vanwege de enorme smerigheid in het water. Oerwoud dicht met een soort van zeewier! Heel erg jammer want we hadden er wel heel veel zin. Het is niet al te ver van de kust dus dan heb je ook minder last van zeeziekte.

Voor ons eigen plezier ben ik afgestapt van de Travelin van VSM en zijn we overgestapt op het echte werk wat ze hier 'sealegs' noemen. De volgende ochtend waren we aan de beurt met het zwemmen met dolfijnen en high van die tabletten zijn we aan boord gegaan. Het waren enorme golven tot 6 meter, die werkelijke HOOG waren. Het dobberen was dus zoals we het nog niet eerder hebben gehad. Dat was absoluut niet belangrijk op het moment dat de dolfijnen verschenen. Een ploeg van rond de 500 stuks waar we (seger wilde deze keer niet zwemmen dus die bleef aan boord) los tussen mochten snorkelen. Het was ZO mooi, zo ontzettend indrukwekkend...tot aan ons oren glimlachend zijn we aan de terugreis begonnen (waar ik eerlijk gezegd weinig van heb meegemaakt ivm op het achterdek liggen

Het kijken naar walvissen hebben we zelf geannuleerd omdat we het niet op konden brengen om nog een keer de zee op te gaan. Met walviskijken ga je ook nog eens ontzettend ver de zee op dus zeeziek zijn is onvermijdelijk. We hebben kaikoura nog een keer ingepland op het eind van het zuideiland dus dan kunnen we het dan wel doen, dan durf ik nog wel een keer hahahaaa.

Seger had behoorlijk spijt van het feit dat hij had gekozen voor niet zwemmen met de dolfijen. Hotse vond daarom dat we nog een keer moesten gaan met z'n allen. Ikzelf heb bedankt voor het feest maar Hotse, Seger en Wendel zijn een paar dagen later nog een keer het water op geweest. Wendel reageert heel goed op de tabletten en heeft dan ook nergens meer last van dus die wilde nog wel een keer en Seger en Hotse hebben zeebenen van zichzelf, dus dat was absoluut geen probleem. Jammergenoeg waren er helemaal geen dolfijnen deze keer dus waren ze vrij snel weer terug. Wel waren er trouwens albatrossen, echt joekels van zeevogels met een spanwijdte tot een dikke drie meter.

Om ons Carbon-Footprint ietsjeswat uit te wissen hebben we vier bomen gekocht bij Trees voor travelers die deze winter (onze zomer) geplant zullen worden inclusief wat decoratieve varentjes enzo.. we krijgen de exacte coordinaten nog door zodat we ze kunnen googlen.(of ergens in de toekomst nog es bezoeken natuurlijk hahahaah)

Via de Arthur Pass zijn we naar de Westkust van het zuideiland gereden om viavia naar Franz Josef te rijden. Daar hebben we de gletsjer bekeken en dat was ook ergerg mooi. Morgen gaan we (als alles meezit..hahahaa) een wandeltocht op de Foxgletjser maken. Door de leeftijden van de kinderen kon het maar een halve dag maar toch zien we er erg naar uit.

Het gaat ons erg goed, de weken tikken langzaamaan weg en zolangzamerhand zijn we in de stemming aan het komen om uit te kijken naar thuis. Seger had dat al natuurlijk, dus die snapt niet waarom de rest van zijn gezin het nu pas begint te krijgen. Heimwee is het zeker niet, we genieten nog iedere dag van ons huisje op wielen dat langzaam maar zeker kilometers vreet hierzo maar toch... toch als we aan thuis denken dan willen er graag naar toe om weer even van dat Thuis te genieten. Van de ruimte, de luxe en het comfortabele.

Zover is het nog niet en tot die tijd gaan we het maximum er hier nog uit trekken ben ik bang al hebben we afgesproken wat minder kilometers te maken dan we eerst in de planning hadden. We gaan via de noordkust (Abel Tasman en Marlborough Sounds) weer naar Kaikoura om daar een paar dagen extra te zitten 'vakantie vieren'. Het zuidland van dit eiland slaan we dus over, we willen het de kinderen maar ook onszelf niet aandoen nogmaals uren per dag te rijden. Het komt er nu op neer dat we meerdere dagen ergens blijven. Die omgeving uitkammen op leuke wandeltochtjes, straatfeestjes en wat nog meer. Dit bevalt ons tot nu erg goed en we gaan het waarschijnlijk zo doen tijdens de komende weken.

Oant mails!

(we hebben echt geen idee hoe weer bij jullie is maar we duimen voor een snel begin van een lekkere lente...xxx)