Zijn we weer even...jammer genoeg zonder foto's want de laptop is kapot dus moeten jullie het even doen met wat tekst.

We zitten nu weer boven Sydney, om precies te zijn zijn we vanmiddag aangekomen in Armidale. Daar zijn we eerder geweest op de weg naar beneden en omdat we morgen de Waterfall Way willen gaan doen was dit een logische stop. Het is weer 'lekker' warm momenteel, we krijgen er van langs met temperaturen tussen de 37 en 42 graden. Ontzettend veel wandeltochten staan er dus niet op het programma maar toch vermaken we ons prima.

De snowie mountains hebben we niet bezocht, we waren dapper op weg via een hele leuke, volledig 'of the beaten track'sluiproute toen de temperatuur drastisch begon te dalen. Het sprong van 28 via 15 naar ongeveer 8 toen het begon te regenen en te waaien. We stonden even te prakiseren op de kant van de weg (onderwerp van gesprek: Hoe gaan we dit doen, we hebben alleen drie bikinis en 6 korte broeken bij ons en zelfs alle kleren overelkaar gaan ons niet warm houden...dat soort gesprek) toen een local naast ons kwam staan om te vragen of we verdwaald waren ofzo (zie het stukje over sluiproute). Toen hij hoorde dat we de bergen in wilden zag hij ons aan alsof we onnozel waren en vertelde toen dat het er stormde en sneeuwde! (en als je tussen de regels luisterde waren we echt ontzettend stom om er zelfs maar aan te denken de mountains in te gaan momenteel) We zijn dus nog een stukje verder gereden totdat zelfs de kachel van de auto het niet meer warm kon krijgen en de kinderen onder een slaapzak zaten te rillen achter in de auto toen het ons begon te dagen dat 'it was not going to happen' Domweg net op de verkeerde tijd in het verkeerde gebied, shit! Omgedraaid en via de nu bekende weg weer terug naar de highway gegaan. Een leuke camping gezocht waar we een nachtje hebben gestaan en besloten om via de Sydney Harbour Bridge weer richting de noord- NSW kust te gaan.

We zijn vol goede moed Sydney in gereden en alles ging prima tot vlak voor de Bridge, toen moest er in volle gang opeens van laan gewisseld worden (wat we niet deden ivm heel veel ander verkeer) en voor we het wisten zaten we al in de tunnel onder de haven door. Dat was balen want die brug wilden we dus echt doen. Hotse heeft aan de andere kant van de tunnel een spectaculaire draai op de snelweg gemaakt (ik hoop werkelijk dat ze niet met camera's dat kruispunt in de gaten houden) om zo toch over de brug te gaan. Die was werkelijk prachtig, heel bijzonder om er overheen te rijden. Goed,...toen stonden we dus weer aan onze oorspronkelijke kant van de brug en moest het kunstje nog een keer uitgevoerd worden om binnen 5 minuten voor de derde keer de haven over te steken (ergens moet toch een record te halen zijn!) Weer AAH en OOH, want ook de tweede keer is ie prachtig en toen weer vol goede moed verder de stad uit.

Een heel end gereden richting Port Stephens waar we met een boot de de dolfijnen hebben bezocht en heerlijk hebben gezwommen. Hotse heeft een Shark-dive gemaakt die prachtig was terwijl ik met de kinderen het Australian Shark and Ray centre heb bezocht. Onze bikkels hebben met wetsuit en handschoenen aan borstdiep tussen de haaien en de roggen gestaan om ze te voeren. We kregen zes plastic bekertjes met dode garnalen en stukjes weke inktvis die aan een stok met knijper gepruts moesten worden (door mij natuurlijk want met die handschoenen lukte dat voor geen meter, gek luchtje zit er aan dode garnalen en stukjes intvis dat weet ik nu wel..)

Hotse heeft ook nog een Quad tocht door de duinen gemaakt. Op Port Stephens is de grootste zandvlakte met duinen op het zuidelijk halfron, het leek wel een woestijn. Vooral ook omdat de temperatuur weer een zinderende 39 graden was. We zouden ook nog even te zandduin glijden met speciale sleetjes maar de verhuurder raadde het ons sterk af omdat je je alleen maar kon verbranden aan het zand doordat het zo verschrikkelijk heet was.

We zijn doorgereden naar de Hunter Valley waar we een paar wijnmakers hebben bezocht en een heerlijke fles wijn hebben aangeschaft. De camping waar we net vandaan komen was een boerderij camping (al doen ze hier niet moeilijk over het aantal sta plaatsen, het was echt enorm met huisjes, bunkrooms en een campingground) Alweer een dag van 38 graden dus we hebben veel tijd gespendeerd in het riviertje dat er naast liep. Onze buren waren zo aardig om ons hun luchtband te lenen en zo hebben we veel speeld en gezwommen in het water. Hotse en Seger konden heel dichtbij een salamander van ongeveer een meter komen totdat zelfs Hotse vond dat het een beetje gevaarlijk werd (ze hebben echt enorme klauwen). Het flesje wijn opgedronken bij het kampvuurtje, worstje aan een stokje en een klomp brooddeeg in de warme as en het was weer een fijne avond.De avond eindigde in een onweersbui zoals ik die nog niet heb gezien, zoveel vuur in de lucht en zoveel flitsen zo vlak achter elkaar, gelukkig koelde het daar (een beetje) van af en de regen viel pas midden in de nacht.

Zoals jullie wel kunnen lezen hebben we het prima naar onze zin, het is heel gezellig zo met z'n vieren op reis al kunnen de kinderen elkaar soms ook niet luchten of zien hoor! De warmte is niet het enige wat verschrikkelijk veel engergie neemt want ook het reizen zelf met iedere ochtend weer de hele reutemeteut in pakken en vast zetten, boodschappen halen voor die dag (want een klein ienieminie koelkastje) en het rijden van deze ontzettend grote afstanden maakt dat we nu toch echt een beetje 'vakantie'willen ( Ik hoor jullie bijna denken 'Wat hebben jullie tot nu toe dan gedaan!!! Maar echt, als vakantie ervaren wij het zeker niet) Het plan is om via Coffs Harbour, waar Hotse nog een duik wil maken en wij willen nog een keertje snorkelen) naar Lennox Head te rijden (waar Hotse nogmaals een duik wil maken, daar komen de warme en de koude stroom van de oceaan bijelkaar en dat zorgt voor heel veel diversiteit in zeedieren). In Lennox Head verwachten we een paar dagen te blijven om dan via het Border National Park Queensland weer binnen te trekken. Als afsluiter 'moeten' we via de Goldcost waar een paar Thema parken zijn en we WET and WILD wel eens mee willen maken.

Het schiet al enorm op in Down Under, we hebben nog maar een dikke twee weken dus waarschijnlijk nog één verhaal (en als we de laptop kunnen laten maken nog wat foto's en een videootje) Tot mails! tut van hier