Terkaplegoesdownunder.reismee.nl

Whitsundays!!

Hehoi!!Na wat omzwevingen zijn we nu toch aangekomen bij de Whitsunday iIsands.

Nergens om hoor!!Maar het is hier echt vet warm, zo rond de 30 graden..we zitten dus nog in de 'wen'fase..sjeemig.De kinderen willen het liefst van zwembad naar strand via zwembad reizigen en noemen het hier 'de sauna'. Het tempo ligt daardoor laag,veel lager dan we oorspronkelijk van plan waren. Vandaar dat we niet naar cairns gaan maar hier een weekje blijven en dan richting outback gaan. Iedere dag een end rijden trekken wendel en seger echt niet.

Tot nu toe is het wel heerlijk...we hebben gesnorkeld en zijn een dag met een boot mee geweest. Super was dat! Ik kan nu jammer genoeg geen foto's uploaden maar dat doen we zo snel mogelijk. Ook hebben we een prachtig grottenstelsel bezocht waar we heerlijk in hebben rondgedoold.

Bedankt voor jullie berichtjes, het is erg leuk om zo nu en dan even op internet te zijn en dan de berichtjes te lezen.Feels good!!

Verder weinig nieuws onder de zon, we zijn gezond,al lichtbruin en nog steeds in omschakelstand dus we hebben nog even nodig om helemaal optimaal te reizen.

Binnenkort de lange verhalen, ik zit nu voor 2 dollar per tien minuten bij een resort dus daar brei ik nu een eind aan..

Dikke tut van ons!

Down Under!!!

JA!! We zijn er.....wat is dat een ongelooflijk rotend vliegen zeg! We zijn via Frankfurt (4 uren wachten) naar Singapore gevlogen. Dus niet in één keer, zoals we de hele tijd dachten maar met een stop in Singapore dus.. op het cactusterras heerlijk in de warmte gezeten met een sigaretje en genoten van het internationale gevoel wat je daar meteen al overspoelt.

De vlucht naar Singapore duurde 14 uur en daar hadden we 90 minuten om weer opnieuw in te checken e.d De kinderen hebben een mooie stempel gekregen in hun reisdagboek en toen gingen we weer verder. Naar Sydney was het toen nog dik 6 uur vliegen en omdat we al bijna geen ook dicht gedaan hadden op de eerste vlucht raakten we hier helemaal brak. Al is vliegen met Quantas echt super. Er ligt een dekentje klaar, oogklepje, warme sokken, een eigen videoscherm, tandenborstel en tandpasta. Dus dat was dik voor elkaar alleen was het een kunst om die lange benen een beetje in fijne positie te krijgen. Gelukkig heeft Seger nog niet van die lange stelten en kon ik ook fijn bij hem de mijne kwijt.

Het was een groot vliegtuig en dat duurt een poosje voordat die leeg is en dat is waarschijnlijk de grootste reden dat de volgende vlucht richting Brisbane hebben gemist (of ik heb iets te lang in boven de wc gehangen,.. bij aankomst Sydney was ik zo ziek als een hond en heb al het vliegtuigvoedsel gedropt.) Lichtelijk in de stress de rijen voor de balie in en een paar keer gevraagt hoe en wat als we de vlucht niet zouden halen. Daar komt dan opeens de Australische mentaliteit voorbij waarnaar we zo op zoek waren maar die dus niet altijd in je voordeel werkt: this is Sydney mate, no one catches there plane. We just book you on the next available flight! (kortom, de trip naar brisbane was sowieso niet te halen en als we even 4 uren wilden wachten dan!) Pas rond 12 uur gingen we dus door naar onze eindbestemming Brisbane waar we nu zijn en waar het superheerlijk weer is, 30 graden! Vandaag de toerist uithangen en dus naar de Koala's, kangaroes met de ferry. Oans sjen!

En dan opeens nog maar twee nachtjes!!

Ja...jeemig...nog maar twee nachtjes te gaan voordat ons avontuur begint.

Alweer ontzettend veel gedaan deze week...wel van de leuke dingen gelukkig. Het huis is nu helemaal klaar om overgedragen te worden aan de huurder, de kinderspeel hoek is 'hielendal netjes'..ik verwacht dat de komende jaren niet weer zo net te zien eigenlijk. De kasten zijn opgeruimd om ruimte te creeëren voor het spul van de huurder, de auto is schoon zodat hij maandag meteen onder het kleed kan. Samen met Seger heb ik een middag appelflappen staan bakken want hij mocht trakteren op school . Aangezien zijn persoonlijke favoriet momenteel appelflap is konden we aan de slag. Met appels van de familie Knoppers (heerlijk!) en 'met zonder rozijnen'(want niet lekker) en heel veel suiker... Wel jammer dat er maar 6 tegelijk in onze oven passen. En met dertig appelflappen duurt het dan even, gelukkig waren we allemaal donderdag vrij (de kinderen van school en ik omdat de kinderen vrij waren van school) . Eind goed al goed want ze vielen wel in de smaak bij leerlingen en leraren. Zie het filmpje voor een stukje zingen.(wat kunnen die kinderen veel lawaai maken, ontzettend!!) Ze kregen allebei ook een boekje mee van hun medeleerlingen. Die van Wendel zit nog ingepakt en mag pas open in het vliegtuig maar die van Seger konden we lezen. Allemaal een eigen bladzij met heel veel hartjes en ik ga je missen enzenz.... eigenlijk best wel ontroerend..

De zenuwen komen daardoor nu in volle hevigheid opzetten bij de kinderen. Gelukkig nu pas en liggen ze niet al weken wakker maar we merken het nu toch echt. En het is ook logisch natuurlijk, de zenuwen krijgen voor een reis als dit. Toch hoop ik dat ze vannacht nog een ook dicht doen. Morgen de borrel met vrienden familie en bekenden en dan maandagochtend rond een uur of half elf die kant op (lelystad en dan verder met de trein)
Waarschijnlijk is dit de laatste vanuit Nederland ( ivm tijdgebrek) dusseuhh...tot DownUnder!!

DIKKE WEEK

oohyeah!! nog negen dagen en dan is het zover. Ik vraag me af hoe mensen het doen met nog meer voorbereiding, ik kan er nu al bijna niet tegen...dat aftellen tot de grote dag.

We zijn aan het pakken! Omdat het daar zomer is hoeven we niets van ons dagelijkse kloffie te missen want het is hier nu toch echt herfst. Dus dikke trui weer aan, t-shirtjes met lange mouwen enzenz.. Kortom..al mijn lekkere zomerjurkjes, bikini's en kekke hempjes zitten al in de tas. Zo groot blijkt die toch niet te zijn want samen met een mini-hangmat, regenponcho's (tropisch regenwoud, he!) en wat andere dingetjes zit het toch al redelijk vol. Wel grappig, want het slotje van onze vorige reis (15 jaar geleden!!!) zit er nog aan. Dicht, dat wel dus het zal er af geknipt moeten worden maar ik herkende 'em' meteen. (inAzie trouwens waren al die slotjes ook hoognodig, al vond ik al die sleuteltjes wel stressen).

Ook zijn we bezig de laatste papieren dingen te doen. Zoals alle belangrijke papieren inscannen en naar onszelf e-mailen, voor de huurder van het huis alle belangrijke telefoonnummers bijelkaar zetten, adressen voor daar verzamelenen de laatste uitnodigingen voor ons afscheidsborrel de deur uit doen. HEERLIJK! Maar eerlijk is eerlijk, ik slaap ook slecht. Het is toch best wel een avontuur zo met de kinderen erbij en ik ben erg benieuwd hoe zij het gaan ervaren in Australië. Hoe gaan we het redden (want dat het gaat lukken is wel zeker maar ik ben nieuwsgierig naar hoe het loopt met ons nieuwe ritme enzostraks)Lukt het straks met het schoolwerk, hoe warm is het daar eigenlijk (hoelangvoordat we daar aan wennen)en dan nog watapen en beren van niet echt noemenswaardige grootte. Anyway... nognegendagen!!

Laatste dingetjes..

Alweer een week verder...ondertussen is ook mijn visum van Australië binnen en kunnen we ons concentreren op de last minute 'kleine' dingetjes. Gistermiddag de internationale rijbewijzen opgehaald (waarvan ik later hoorde dat het helemaal niet nodig was geweest trouwens, ze kijken er daar toch niet naar : p) en een paar lekker dikke leesboeken voor de kids. Tis tenslotte een lange vlucht en lezen is dan toch één van de betere opties (al zijn zij meer van de gameboy, mp4 en laptop

Undecided
) We moeten ze nog op de hoogte brengen van de paar kilo schoolboeken die ze mee moeten sleuren, hahaahaa..

Ons huis is trouwens ook voorzien van een tijdelijke nieuwe bewoner en dat is een goed gevoel. Zo hebben onze dieren een perfect vervanger als baas en dat is heel fijn (ook voor ons, Jinny Bedankt!!). Het bedrijf ligt er spik en span bij, helemaal gepoetst en geveegt, opgeruimd en weggegooid. Het is moeilijk voor te stellen hoeveel spulletjes we door de jaren heen verzameld hebben en niet alleen van onszelf trouwens. Omdat we een grote lege schuur hebben staat hier van jan en alleman (maar vooral van mijn broerlief) een behoorlijk hebben en houden. Maar goed, eerlijk is eerlijk van ons het allermeest. Dozen vol met halfnatte boeken, fornuizen uit ver terug de vorige eeuw in, vouwfietsen uit de jaren 60, enzenz... en dan heb ik het nog niet eens over de enorme verzameling bloemschikspullen. Eén en ander wordt dus met gulle hand weggeven, voor een prikje verkocht of vertrekt via de grofvuil container. Opgeruimd huis geeft een opgeruimde geest toch??

Heeft iemand trouwens ervaring met het gebruik van een eigen laptop in Australië? Kan dat qua stroom of hebben ze daar piekstroom boven de 240. De één zegt dit en de ander zegt dat namelijk en zolangzamerhand weet ik het even niet meer. Of daar een netbook kopen? En is er wifi aan de oostkust. Goed..volgens mij moet ik nog maar even google op en dit soort dingen zelf uit gaan vinden.

Vanaf nu is trouwens ieder weekend volgeboekt met etentjes, feestjes en andere leukigheden, supervoordeel van een poosje het land uit! HA!

Nog 4 weken!

AARCH!! jemig wat gaat de tijd snel. We hebben nog 4 weken om hier de hele boel af te ronden en ons klaar te maken voor een warme zomer down under. Binnenkort de laatste gesprekken op school om het lespakket voor de kinderen te bespreken. Gelukkig is school enthousiast over onze plannen en doen ze absoluut niet moeilijk. Al moeten de kinderen wel hun boeken allemaal mee en de geplande toetsen maken natuurlijk. Wijzelf zijn in de afsluitende fase van het bedrijf. Hotse is bijna dag en nacht bezig met het schoonmaken van de stal, melkerij en tanklokaal en dezelfde functie vervul in onze woning. Ik kom ontzettend veel spullen tegen waarover ik me nu afvraag waarom ik die al jaren stof laat verzamelen in, onder en op onze kasten. Gelukkig is de container gewillig!

Hotse heeft trouwens zijn visum binnen van Australië en we verwachten deze week die van mij en de kinderen te krijgen. Datmoet je nog wel wat voor doentrouwens, zo'n aanvraag. Volgens mij heeft Australië een wervende slogan in de trent van: We are here, where the hell are you?? (trouwens niet zo lang mogen voeren want ze vonden het in de regering toch een beetje té!) Maar goed.... je moet ongeveer 70 vragen invullen varierend tussen je leeftijd (logisch) en of je ook terrorischtische aanslagen in de planning hebt (!!). Daarnaast bijna alle officiele papieren die je hebt toesturen (vooral niet online versies, die accepteren ze niet...welkom in 2009) en daarna nagelbijtend afwachten of het genoeg is. Ik heb dus al 4 x het verzoek gehad om extra informatie en kijk nu bijna ieder half uur of ik al bericht hebt. Zo nu en dan droom ik er zelfs van hahahaaha... nouja, echt grappig is het niet. We krijgen toch wel wat de bibbers en afentoe zitten we tegenoverelkaar en zeggen bijna tegelijkertijd : WAAR ZIJN WE IN HEMELSNAAM MEE BEZIG!!' Gelukkig is dat een kortstondige twijfel en schijnt daarna het lichtje al weer.. straks eerst maar onderweg zijn ( na 35 uren reizen zijn we natuurlijk allang blij ergens aangekomen te zijn) en laat het dan maar het land zijn waar we al 15 jaar weer heen willen.

JAAAAA, we gaan toch echt!!

De kogel is door de kerk, de knoop doorgehakt, we zijn eruit! Per 1 oktober heeft Hotse de koeien verkocht en het quotum is al verkocht. Sjeemig, het is echt zo! Pfff..dat heeft voeten in de aarde gehad, je doet het toch niet 'zomaar' even, een bedrijf beeindigen dat helemaal met je verweven is. Ik heb diep respect voor Hotse voor de manier waarop hij momenteel bezig is. Nu is het wel zo dat hij het gewoon helemaal heeft gehad met de boerderij maar je weet toch ook dat er nu een compleet andere fase in je leven is aangebroken. En nu..? Tsja, de eerste plannen zijn gemaakt.. we gaan ruim 6 maanden naar Australië en Nieuw-Zeeland om daar rustig rond te trekken en ons even helemaal te bezinnen op het 'wat nu dan!' Plannen zijn er natuurlijk al wat, de afgelopen jaren hebben we al zo vaakrondgekeken naar extra mogelijkheden op ons plekje. Straks hebben we zat tijd om één en ander verder uit te werken met een biertje erbij op het strand ofzo..

Wink

Terkaple goes Down Under! Nog een paar weken hard werken aan de voorbereidingen en hopelijk geeft ook de Leerplichtambtenaar makkelijk het groene licht. Dan gaan we begin November!